Pegaz
| Pegaz | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Koniowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Roślinożerne |
| Występowanie | Tereny nadmorskie i lasy Alaranii |
| Populacja | Niska |
Spis treści
Wygląd
Pegazy to silne konie o masywnej sylwetce. Mają mocne nogi dostosowane do przemieszczania się po trudnym terenie, lecz to, co najbardziej je wyróżnia, to para potężnych skrzydeł przypominający te ptasie i wyrastających ponad łopatkami; mięśnie, które wprawiają je w ruch sprawiają, że klatki piersiowe pegazów są bardzo szerokie. Skrzydła składają się do boków i są pokryte piórami, które z reguły mają taki sam kolor, jak sierść pegaza, a ta może przybierać barwę typową dla zwykłych koni - kasztanową, jabłkowitą, karą
Odżywianie
Pegazy są roślinożerne, żywią się głównie trawą i świeżymi liśćmi krzewów oraz niskich drzew. W niewoli nie pogardzą świeżymi warzywami czy owocami, ziarno jedno powoduje u nich problemy gastryczne, więc karmienie takiego wierzchowca owsem może być szkodliwe dla jego zdrowia.
Zachowanie
Pegazy są dużo mniej płochliwe niż jednorożce, lecz nadal trudno jest je podejść i oswoić. Gdy jednak człowiek je do siebie przekona, są bardzo lojalne, a ponadto łatwo się uczą. Są bardzo waleczne, więc stanowią świetne towarzystwo dla wojowników, nie sprawdzają się jednak jako wierzchowce w regularnych oddziałach, bo nie potrafią chodzić w szyku, zbyt często zaczepiając się skrzydłami. Dobrze dogadują się ze swoimi naziemnymi towarzyszami - do tego stopnia, że zdarzały się próby kojarzenia tych dwóch gatunków, zakończone jednak powstaniem mało ciekawych hybryd o wyglądzie zwykłego konia i zwyczajach żywieniowych pegaza, a ponadto bezpłodnych, zaprzestano więc tego procederu.
Informacje dodatkowe
Nieliczni jeźdźcy wykorzystujący pegazy jako swoje wierzchowce korzystają ze specjalnych siodeł, które zakłada się bliżej zadu niż te standardowe, aby uniknąć przypadkowego ciosu skrzydłami, ponadto podczas lotu sterowanie odbywa się przede wszystkim przy pomocy ucisku nóg, a nie operowania lejcami - z tego względu człowiek z koniem muszą być bardzo dobrze zgrani i sobie ufać.
Na wolności pegazy żyją w niewielkich stadach, które rzadko przekraczają tuzin sztuk, w niewoli zaś mocno przywiązują się do właściciela, o ile oczywiście ten dobrze je traktuje - zdarza się, że jeśli ich pan polegnie, pegaz nie przywiąże się już do nikogo innego, stanie się osowiały, przestanie jeść, a w ostateczności zdechnie. Przez to są to konie stanowiące symbol lojalności.
