Gackouch
| Gackouch | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Świniowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Wszystkożerne |
| Występowanie | Cała Alarania |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Gackouch, na pierwszy rzut oka przypomina dzika lub zwyczajną świnię domową z ciut bardziej kudłatej rasy. Jedyną cechą odróżniającą to dziwaczne stworzenie od pospolitych prosiaków są długie, podobne do nietoperzowych, uszy. Tak jak świnie, gackouchy mogą mieć rozmaite umaszczenie: od różnych odcieni szarości przez beże, brązy, zgniłą zieleń do jednolitej czerni. Czasami zdarza się osobnik albinotyczny z czerwonymi oczyma lub cudak łaciaty niczym krowa. Bardzo rzadko występuje maść rubinowa, podobna w barwie do świeżego soku z owocu granatu.
Odżywianie
Gackouch, jak każda świnia, zje wszystko, co mu podejdzie pod ryjek, lub sam dopadnie, a poluje dość często. Pożywiają się różnymi częściami roślin, grzybami, owadami we wszelkich stadiach rozwojowych, mięsem, jajami, wylinkami gadów. Z naturalnych pokarmów nie strawią chyba tylko drewna. Mają niesamowicie silne szczęki, bez problemu łamią grube kości małych ssaków trawożernych, by dobrać się do sycącego szpiku, który jest ich przysmakiem. Ogryzają korę z drzew, a mięczaki pożerają wraz z wapiennymi muszlami. Nic więc dziwnego, że miejscowi ukuli porzekadło, iż “człek nie gackouch - wszystkiego nie jada”.
Zachowanie
Gackouch zachowuje się jak typowy przedstawiciel świniowatych z tym małym detalem, że jest zdolny wykonywać susy na dalekie - w porównaniu do innych świń - dystanse i robi to dosyć często. Porusza się przy tym całkiem zgrabnie, obserwowano nawet gackouchy kręcące beczki w trakcie skoków. Zwierzę to żyje w dużych stadach zwanych watahami, a te liczą przeciętnie kilkanaście do kilkudziesięciu osobników. Gackouch jest niesamowicie płodny, lochy mogą w sprzyjających okolicznościach wydać na świat do 16 młodych (warchlaków) w miocie, choć zazwyczaj jest ich nie więcej niż 8. Nie robi krzywdy człowiekowi, chyba że ów akurat trafi na lochę z młodymi. Wtedy nawet niedźwiedź wydaje się miłym potulnym misiem, a szarżujące odyńce (samce tak dzików, jak i gackouchów) ledwie niegroźnymi prosiaczkami
Informacje dodatkowe
Gackouch bywa szkodnikiem upraw rolnych - chętnie wyłazi lub wskakuje na pola buraków, bobu czy kartofliska i ucztuje od zmierzchu do bladego świtu, zostawiając po sobie krajobraz iście przypominający pola największych bitew. Ziemia jest zryta tak, że nie można poznać, gdzie wytyczono miejsca na grządki, a po roślinach nie ma nawet cienia śladu. Zwierzęta te nie boją się ludzi, często zasiedlają obrzeża wiosek, miasteczek, a nawet miast, w poszukiwaniu nowych środowisk i rzecz jasna lepszego, a raczej smaczniejszego pokarmu.
Niektórzy oswajają gackouchy i wykorzystują je jako mobilny wykrywacz rzadkich grzybów, np. trufli lub składników alchemicznych, zaginionych osób, czy ukrytej kontrabandy. Niekiedy gackouchy służą jako kurierzy, szczególnie na obszarach, gdzie zwykły gołąb pocztowy prędzej padnie łupem drapieżnego ptaka lub lisa, aniżeli dotrze na miejsce docelowe.
Gackouchy hoduje się w wolierach na mięso. Ma ono charakterystyczny smak, według znawców plasuje się pomiędzy dziczyzną a wodnym drobiem typu gęsi, czy kaczki.
Gackouch z łatwością krzyżuje się z krewniakami, dając płodne mieszańce. Wyglądają one jak zwykłe świnie, lecz dziedziczą ciekawskie usposobienie "fruwającego" rodzica. Ich mięso zaś smakuje jak połączenie dziczyzny z baraniną, w czym nieco przypomina mięso muflona.
