Bezrożec
| Arklys | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Nosorożcowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Rośliożerne |
| Występowanie | Soral, Stepy Zachodu Alaranii |
| Populacja | Średnia |
Spis treści
Wygląd
Bezrożec jest krewniakiem nosorożców, jednak w odróżnieniu od nich nie posiada charakterystycznych wyrostków rogowych na nosie. Mało tego, jest to największy ssak, jaki kiedykolwiek stąpał po tym padole - mierzy bowiem ponad 1 pręt w kłębie przy długości do 10 kroków. Tak potężne zwierzę osiąga wagę 370-500 cetnarów. To długoszyje zwierzę w ogólnym planie budowy przypomina żyrafę, jednak jest od niej, rzecz jasna, masywniejsze. Skóra bezrożców jest zazwyczaj szara, niekiedy trafiają się osobniki albinotyczne lub melanistyczne. Bestiolodzy soralscy obserwowali także olbrzymy łaciate niczym cielę, byli to najprawdopodobniej zdziczali przedstawiciele oswojonej populacji.
Odżywianie
Olbrzymi krewni nosorożców zjadają rośliny. W skład ich diety wchodzą trawy, zioła, liście, owoce, kwiaty, pędy, czasami także kora drzew bądź krzewów. Zauważono, iż chętnie wygrzebują kopytami pożywne podziemne części bylin. Jedzą również paprocie, skrzypy, grzyby i porosty. Szczególnie upodobały sobie te ostatnie, od których aż roi się na zboczach wygasłych wulkanów. Jedynym rodzajem pożywienia pochodzenia zwierzęcego, który jest w stanie strawić bezrożec, wydaje się być miód. Olbrzymy te traktują go niczym delikates
Zachowanie
Zwierzęta te występują w niewielkich stadach lub grupach rodzinnych, do których przynależą osobniki obojga płci. Młodociane byki są wypędzane z grupy, w związku z czym chętnie wędrują, przemierzając niekiedy setki staj, nim natrafią na miejsce, w którym zdecydują się osiedlić. Behawior godowy bezrożców przypomina ten występujący u żyraf - samce uderzają się szyjami, by sprawdzić swoją siłę. Do rozlewu krwi między walczącymi bykami dochodzi sporadycznie. Bezrogie nosorożce świetnie wspinają się po stromych zboczach wulkanicznych, a szybkością biegu tylko nieco ustępują koniom.
Informacje dodatkowe
Dorosły bezrożec nie ma naturalnych wrogów - żaden drapieżnik przy zdrowych zmysłach nie odważyłby się zaatakować stworzenia ważącego kilkaset cetnarów! Tylko smoki, zwłaszcza te zdziczałe byłby w stanie polować na te olbrzymy.
Podobnie jak słonie, bezrożce nie odczuwają strachu przed humanoidami. Mają też, jak nosorożce, ciekawskie usposobienie, które pozwala im podchodzić do ognisk, a nawet je rozgrzebywać i gasić.
Ludzie i elfy oswoili te olbrzymy, by skorzystać z ich siły i wytrzymałości. Karawany bezrożców transportują towary nie tylko wewnątrz Imperium Soralskiego, ale także w okolicznych krajach, jednak poza Soralem zwierzę to nie jest popularnym widokiem w otoczeniu kupców czy tragarzy.
Łajno bezrożca bywa wykorzystywane jako materiał opałowy, jednakże z uwagi na zaszłości kulturowe i religijne Soralczycy nie używają go do budowy domów.
Kości tych krewniaków nosorożców wykorzystuje się w budownictwie, stanowią one także cenny surowiec do rękodzieła artystycznego. Wyższe sumy osiąga chyba tylko kość słoniowa i mamucia.
Skóry tych zwierząt służą jako materiał do wytwarzania przeszywanic, butów oraz ozdobnej galanterii, tj. pasów, rękawic czy kapeluszy.
