Undira
| Undira | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Łasicowate |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Mięsożerne |
| Występowanie | Większość Alaranii |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Undira uważana za drapieżną przedstawicielkę łasicowatych w swoim wyglądzie łączy cechy węża i łasicy. Ciało tych drapieżnych ssaków pokrywa w większość dość gruba skóra, podbrzusze jest jasne, beżowe, bądź kremowe łapy, grzbiet i ogon, uszy od zewnętrznej strony czerwone. Undiry są bardzo długie, a ich ciało kończy równie długi ogon. Posiadają cztery nieduże, dość krótkie łapy, dzięki którym poruszają się bardzo sprawnie. Przez ich kręgosłup przebiega pręga pokryta gęstą, sterczącą sierścią, kończy się ona dopiero na ogonie, a konkretnie jego zwieńczeniu, gdzie tworzy spory "pędzelek". Undiry mają duże oczy z pionowymi źrenicami, co pozwala im widzieć w ciemnościach. Ich nosy, osadzone na trójkątnym pyszczku są niewielkie, ale niezwykle czułe. Uszy są stosunkowo duże i szpiczaste, a wewnątrz nich rośnie króciutka, meszkowata sierść. Undiry są znacznie większe niż ich krewniaczki łasice, rozmiarami dorównują dużym szopom. Są jednak sporo lżejsze, ze względu na smukłą budowę ciała.
Odżywianie
Undiry żywią się głównie mięsem. Zjadają myszy, chomiki, kawie, myszoskoczki i inne gryzonie. Dzięki ostrym pazurkom i niesamowitej zwinności wspinają się na, nawet bardzo wysokie, drzewa i chętnie zjadają ptaki, zwłaszcza młode nieloty. Nie pogardzą też ich jajami. Jeśli im się uda zjedzą także wiewiórkę, czy... jeża. Tak, undiry dopadają jeże, przegryzają im gardło, przewracają na plecy i zjadają wszystko co się do tego nadaje. Te, mogłoby się wydawać urocze stworzenia są drapieżnikami. Jeżeli żyją w pobliżu wiosek, czy miast napadają na kurniki, z chęcią zjadają drób, w dużych ilościach. Potrafią dopaść młode kaczki i gęsi. Oprócz tego, że zjadają kury, wykradają też ich jaja. Dlatego Undiry uważane są za szkodniki i tępione.
Zachowanie
Undiry to bardzo ciekawskie i odważne stworzenia. Jeśli wydaje ci się, że nie wejdą do twojego kurnika, bo dobrze go zabezpieczyłeś - uwierz - wejdą. Wyżrą dziurę, przekopią się i ukradną i jaja i kury. Mówi się, że te stworzenia są zwyczajnie wredne, prawda jest jednak trochę inna, są łakome to raz, a dwa mnożą się na potęgę, samica undiry potrafi urodzić nawet 12 -18 młodych w miocie. Pod koniec ciąży samiczki czas spędzają w norach, ponieważ ich brzuchy są zbyt ciężkie by polować. W związku z tym samce dostarczają im pokarm, którego potrzebują nadzwyczaj dużo. Co ciekawe jedną samicą opiekuję się często więcej niż jeden samiec. Nie chodzi tu jedynie o ojca potomków. Często podczas ciąży i po porodzie matce pomagają bracia, którzy nie znaleźli partnerek. Podczas gdy małe undiry dorastają i przechodzą na stały pokarm jest go potrzeba jeszcze więcej, dlatego jeśli stworzenia te mają dostęp do gospodarstw chętnie z nich korzystają. Co ciekawe nie boją się człowieka w gospodarstwie. Unikają za to wszelkich humanoidów kręcących się po ich lesie.
Informacje dodatkowe
Na wsiach i w mniejszych miastach undiry stanowią dopływ mięsa. Ze względu na to jak szybko i w jakich ilościach się mnożą myśliwi polują na nie bardzo często. Z ich skóry wyrabia się lekkie buty i rękawiczki, a mięso przyrządza na wiele sposobów. Ze względu na to, że skóra tych stworzeń jest lekka i delikatna wyroby z niej są bardzo cenione przez mieszczanki i pomniejszych szlachciców, których nie stać na skórę rzadszych zwierząt.
W niektórych regionach undiry zostały udomowione. Tam, gdzie się to stało, bardzo szybko okazało się, że są wiernymi towarzyszami i doskonale zwalczają szkodniki, takie jak myszy i inne gryzonie. Co ciekawe udomowione undiry, mieszkające w gospodarstwie i przywiązane do swoich właścicielki przeganiają swoich pobratymców. Często dochodzi wtedy do walk, ponieważ "udomowiona" broni swojej własności. Mając pod dostatkiem mięsa w postaci gryzoni i dokarmiania przez właściciela undiry nie tkną drobiu we własnym obejściu, wręcz przeciwnie, będą go bronić przed innymi drapieżnikami.
