Krwistogrzbiet
| Krwistogrzbiet | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Pająki |
| Nastawienie | Neutralne |
| Odżywianie | Mięsożerne |
| Występowanie | Cieniste Bory i Mgliste Doliny |
| Populacja | Niska |
Spis treści
Wygląd
Jeśli dałeś się któremuś z tych pająków podejść w ciemności, prawdopodobnie ostatnie, co zobaczysz, to dwa rzędy żarzących się oczu – jako jedyne odznaczają się w mroku, bowiem ciała krwistogrzbietów mają ciemne barwy. Pająki te mają osiem czarnych, długich odnóży i ciemnoszary głowotułów wyglądający jak pomarszczony. Odchodzi od niego wielki, fioletowy odwłok, który pokrywają nieco jaśniejsze plamki o kształcie zbliżonym do elipsy. Na jego szczycie odznacza się jednak charakterystyczny krwistoczerwony pas – choć to nie do końca poprawne określenie. W rzeczywistości oskórek jest w tym miejscu bezbarwny i widać przez niego narządy wewnętrzne pająka. Choć krwistogrzbiety mogą osiągać rozmiary większe niż niedźwiedzie, są to pojedyncze przypadki. Nadal jednak należą do dużych zwierząt – w momencie, w którym przestają rosnąć (w wieku około pięciu lat) często są podobnej wielkości co koń. Te, które dopiero co wykluły się z jaj, mają rozmiar kota.
Odżywianie
Krwistogrzbiety są mięsożerne. Żywią się głównie małymi i średnimi zwierzętami – na początku swojego życia polują na węże i jaszczurki, a także na płazy i ptaki. Z czasem przestają im wystarczać i swą uwagę kierują ku większym zwierzętom. Odnotowano przypadki ataków na ludzi – są one jednak rzadsze niż głoszą plotki.
Zachowanie
Pająki te prowadzą nocny tryb życia. W ciągu dnia chowają się w swoich pieczarach lub na uboczu w cieniu i śpią. Gdy nastanie zmierzch, otwierają przystosowane do widzenia w ciemności oczy i wychodzą na żer. Jeśli nie upatrzą sobie w kimś ofiary, ignorują go. Zaatakowane robią się jednak bardzo agresywne. Porywanie się na walkę z nimi przez zwykłego człowieka nie jest najlepszym pomysłem – nim ten zdąży coś więcej zrobić, zostanie unieruchomiony przez wystrzeloną pajęczą sieć.
Informacje dodatkowe
Żyją średnio od ośmiu do dwunastu lat. Od kiedy jeden z nich zabił część służby podróżującego, nierozważnego szlachcica, cieszą się złą sławą okrutnych i niebezpiecznych bestii – jest to jednak określenie na wyrost, co powie niemal każdy miejscowy lub znawca tematu. Charakterystyczny pas jest ich słabym punktem.
