Osa Wulkaniczna
| Osa Wulkaniczna | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Owady |
| Nastawienie | Skrajnie wrogie |
| Odżywianie | Mięsożerne |
| Występowanie | Obszary wulkaniczne |
| Populacja | Średnia |
Spis treści
Wygląd
Stworzenia te często można spotkać w pobliżu wulkanów, czy to pojedynczych, czy takich, które znajdują się na obszarach wulkanicznych, gdzie można znaleźć ich nawet kilka – im większy taki obszar, tym więcej Os Wulkanicznych będzie tam występowało. Od zwyczajnych os są nieco większe, bliżej im do wielkości szerszenia, ale są od nich groźniejsze. Są też podobnie ubarwione, ich ciała mają żółty kolor, choć charakterystyczne czarne paski występują tylko z tyłu ich ciała, gdzie również znajdują się skrzydła. I na tym kończą się podobieństwa, bo nie tylko posiadają one wyłącznie jedną parę odnóży – dodatkowo zakończonych czymś w rodzaju pazura, którym mogą przytrzymywać się swych ofiar – ale ich ciała często pokryte są wypustkami przypominającymi kolce, a także ich skrzydła i żuwaczki różnią się znacznie. Właśnie skrzydła te mogą być mylące. Bardziej przypominają one te, których używałby jakiś motyl do tego, żeby poruszać się w powietrzu – są błękitne i górna ich część połączona jest z chitynowymi wyrostkami, które na końcu zwijają się, często też, zwłaszcza te przy górnej parze skrzydeł, mają czerwony lub różowy kolor. Ich czułki także są czymś charakterystycznym, są zawsze różowe i mogą przypominać coś w rodzaju „brwi”, chociaż owady te mogą nimi poruszać w dół i na boki. Ich żuwaczki także wyposażone są w wypustki, które tam przypominają zęby i na pewno pomagają w ucztowaniu na ofiarach. I na koniec rzecz najgroźniejsza, czyli odwłok. Jest on zakończony dużym żądłem i często przy żądle tym robi się ciemniejszy – pomarańczowy albo brązowy. Osy Wulkaniczne są stworzeniami jadowitymi i substancję tą mogą wytwarzać we własnych ciałach, aby później wbić żądło w ciało ofiary i sprawić tym, że jad dostanie się do jej krwioobiegu. Męskich przedstawicieli gatunku ciężko jest odróżnić od żeńskich – różnią się one jedynie tym, że ciała żeńskich osobników są tylko trochę mniejsze od męskich. Trzeba się naprawdę dobrze przyjrzeć, żeby dostrzec różnicę.
Odżywianie
Żywią się mięsem już od pierwszych chwil swojego życia. Nie przeszkadza im to, czy będzie to mięso jakiegoś zwierzęcia, czy może istoty humanoidalnej. Najważniejsze jest to, żeby nie była to padlina. Co prawda, wykorzystują każdą okazję do tego, żeby zdobyć jedzenie, jednak mogą wytrzymać długi czas bez pożywiania się, chociaż wtedy są też mniej agresywne i wolniejsze. Ich czułki wytwarzają proszek – prawdopodobnie magiczny- który mogą rozsypać po okolicy wokół gniazda i dzięki temu potrafią wyczuć, gdy na ich terenie przechodzi coś, na czym mogłyby się pożywić.
Gdy już dopadną swoją ofiarę, jak najwięcej osobników wczepia się odnóżami w ubrania lub skórę, a później wbijają w jej ciało żądła i paraliżują ją jadem. Jad pojedynczej Osy jest niegroźny, dlatego owady te atakują w rojach, które skutecznie mogą powalić nawet największe stworzenia. Jad ten nie jest śmiertelny, bo jedynie paraliżuje ich ofiarę, która ginie później, gdy Osy Wulkaniczne pożywiają się na niej i wyrywają kawałki skóry i mięsa, aby zanieść je do gniazda. Pożywienie to zostaje później przekazane młodym i osobnikom, które pozostały w gnieździe.
Zachowanie
Są agresywne wobec każdej formy życia, którą uda im się wykryć. Atakują rojem złożonym z dużej liczby dorosłych osobników, ale nie robią tego, żeby zabić intruza, a po to, żeby posłużył im później za pożywienie. Na jeden wulkan przeważnie przypada jedno gniazdo, które cały rój buduje w jego pobliżu. Gniazda te są duże i Osy starają się je umieszczać nad powierzchnią, broniąc w ten sposób swojego domu przed lawą, która mogłaby wypływać z wulkanu w czasie erupcji. Walki między rojami zdarzają się rzadko, ale gdy już do nich dochodzi zawsze kończą się całkowitą anihilacją jednej z walczących stron. W rojach panuje też hierarchia. Na każdy z nich przypada jedna królowa, która opuszcza gniazdo tylko wtedy, gdy cały rój musi się z niego wynieść i zbudować nowe w innym miejscu. Od zwyczajnych Os Wulkanicznych różni się ona jedynie tym, że jej ciało jest dwa razy większe i ma trzy pary skrzydeł, za to nie posiada ona żądła. Poza tym, żeńskie osobniki zajmują się opieką nad młodymi i obroną gniazda, gdy męskie w tym czasie zajmują się łowami i dostarczaniem pożywienia do gniazda. Ostatnie w hierarchii są młode osobniki, które gniazdo opuścić mogą dopiero wtedy, gdy ich skrzydła będą w pełni sprawne.
Informacje dodatkowe
Z ich jadu można stworzyć paraliżującą truciznę, którą później można pokryć ostrze noża albo dodać do jedzenia, jednak pobranie go jest bardzo trudne. Jad należy pobierać albo od żywych osobników, albo od takich, które zostały zabite chwilę przed pobieraniem jadu. Martwe osobniki nie wytwarzają już jadu, a ten, który znajduje się w ich odwłokach, szybko traci swe właściwości po śmierci Osy.
