Mustang
| Mustang | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Koń gorącokrwisty |
| Nastawienie | Przyjazne |
| Odżywianie | Roślinożerny |
| Występowanie | Cała Alarania |
| Populacja | Wysoka |
Spis treści
Wygląd
Mają silne nogi, zwarty tułów oraz mocne i małe kopyta, umożliwiające im wspinaczkę po stromych zboczach, czy grząskim terenie. Ich ciało jest muskularne, z dobrze zarysowaną, wąską klatką piersiową. Grzbiety z kolei jest krótki, z zaokrąglonym zadem. Głowa o szlachetnym, prostym profilu z szeroko rozdętymi chrapami. Występują we wszelkich możliwych rodzajach maści. Mierzą w kłębie niecałe trzy łokcie, a ich łączna masa wynosi do czterdziestu kamieni. Przeciętnie dożywają wieku dwudziestu lat.
Odżywianie
Dzikie konie swój jadłospis dostosowują do panującej pory roku. Pożywiają się trawą, liśćmi, młodymi pędami, mchem, porostami, trzciną, czy roślinnością bagienną. Nie pogardzą też korą drzew i krzewów. Jako jedne z nielicznych ras koni potrafią odróżnić rośliny jadalne od trujących.
Zachowanie
Mustangi są bardzo płochliwe i nieufne. Ciężko jest się do nich zbliżyć, gdyż w najmniejszych ruchach potrafią dopatrzyć się potencjalnego zagrożenia. Żyją w stadach składających się z młodego ogiera i dorosłych klaczy oraz źrebiąt. Tabun taki nie przekracza liczby do dwudziestu osobników, gdyż takiej grupie łatwiej się poruszać, ukrywać przed drapieżnikami, czy znaleźć źródło pożywienia i wody. Każde stado posiada własne terytorium, którego broni i na którym poszukuje pożywienia. Konie tolerują inne stada na skraju swojego terytorium, a z czasem w obronie przed wrogiem łączą się z nimi. Każde stado posiada tak zwaną klacz przewodniczkę, która w razie niebezpieczeństwa prowadzi stado w bezpieczne miejsce, podczas gdy ogier pozostaje, aby stawić czoło niebezpieczeństwu. Ogier nie toleruje innych ogierów w stadzie dlatego, kiedy źrebię osiąga trzy lata, zostaje ze stada wyrzucone. Trzyletni ogier jest jednak zbyt słaby, aby przyciągnąć inne klacze i utworzyć własne stado, dlatego trzyma się razem z innymi wyrzuconymi ogierami. Temperament dzikich koni kształtował się w trudnych warunkach. Dzięki temu wyróżniają się one zwiększoną energią i agresywnością. Nie nadają się pod siodło, jednak potrafią nawiązać więź. Właściciel wybierany jest przez mustanga niezależnie, raz na zawsze. Poddając się, koń zamienia się w wiernego przyjaciela.
Informacje dodatkowe
Mustangi w duży sposób przyczyniają się do rozsiewania roślin, ponieważ ich niestrawione nasiona wydalane są wraz z odchodami.
Kiedyś ludzie nauczyli się oswajać mustangi, ale tylko nielicznym się to udało. Mustangi bowiem symbolizują wolnego ducha i niesamowite pragnienie wolności. Istnieje wiele legend, które mówią, że dumne zwierzęta wolały rzucić się ze skał na pewną śmierć, niż zostać zniewolonymi.
Siwa odmiana maści jest bardzo rzadko spotykana u mustangów. Z tego względu konie o tym kolorze nazywane są duchami. W legendach śnieżnobiałe konie są obdarzone niesamowitymi zdolnościami, a nawet świadomym i bystrym umysłem. Białe mustangi najbardziej szanowane są w kulturze górskich i leśnych elfów.
