Yaghaan
| Yaghaan | |
|---|---|
|
| |
| Grupa | Ptaki |
| Nastawienie | Wrogie |
| Odżywianie | Wszystkożerne |
| Występowanie | Góry Czarne, Góry Thargorn |
| Populacja | Niska |
Spis treści
Wygląd
Yaghaany przypominają koguty z najgorszych koszmarów, jakie czasem nawiedzają farmerów po nocy spędzonej ze źle wydestylowanym samogonem i mocno nieświeżą zagryzką. Niemalże dorównujące wielkością koniom, pierzaste bestie o ostrych, jak brzytwa, zakrzywionych szponach na pokrytych łuską łapach z szablastymi ostrogami. Łuską pokryte są także ich długie, zwężające się ogony, z których końców wyrastają cienkie, ciemne kolce. Podgardla zdobią im obwisłe, czerwone korale, głowy zaś skierowane w tył, wygięte do góry rogi i i uległy skostnieniu grzebień. Naturalną bronią tych ptaków są mocne, zdolne kruszyć kości dzioby oraz szpony, choć uderzeniem skrzydła z łatwością potrafią połamać nieostrożnemu podróżnikowi ręce, gdy ten nieopatrznie zasłoni się tarczą. W oczach Yaghaanów lśni nienaturalne, niebieskie światło, zdradzające ich magiczną naturę. Ptaki te bowiem, to niechciany efekt magicznych eksperymentów, które ongiś wymknęły się spod kontroli, przynosząc zagładę swym, nieznanym dziś twórcom. Samice tego gatunku wyglądają identycznie jak samce, mają także identyczny zapach, co bardzo utrudnia rozmnażanie, ponieważ ptaki często nie są w sanie rozpoznać płci z którą walczą.
Odżywianie
Choć ich naturalni, nie zmutowani magicznie krewniacy odżywiają się głównie zbożami i robakami, to Yaghaany potrafią zjeść wszystko. Owoce, warzywa, korzenie, mięso, także swoich krewniaków i ludzi. W swoich prymitywnych, tworzonych z tego co znajdą gniazdach, często gromadzą pożywienie, którego zaciekle bronią.
Zachowanie
Skrajnie wrogie i agresywne stworzenia o silnym instynkcie terytorialnym, atakujące wszystko w zasięgu swego wzroku. W przypadku spotkania innego przedstawiciela swojego gatunku, walczą do czasu, aż jeden z nich padnie trupem. Częstokroć też kończą swoje życie, właśnie przez zaatakowanie istoty groźniejszej i większej od siebie, bowiem ich instynkt samozachowawczy uległ zatraceniu, na rzecz zwiększonej agresji. Rozmnażanie u tych bestii jest bardzo skomplikowane, jako, że samce i samice wyglądają praktycznie tak samo i mają identyczny zapach, często bitwy toczą się pomiędzy osobnikami takiej samej płci, co, jak już było wspomniane wyżej, kończy się śmiercią jednego z osobników. Jednak po wygranej walce, samice zmieniają swój zapach na pewien czas, wtedy stają się spokojniejsze i jeżeli w pobliżu znajduje się samiec tego samego gatunku może dojść do poczęcia kolejnych groźnych istot. Samica składa od 3 do 9 jaj, co niestety sprawia, że choć ptaki te się tępi, to za jednym razem może ich przybyć bardzo dużo. Agresywność matki sprawia podczas obrony gniazda sprawia, że w 90% wszystkie pisklęta przeżywają.
Informacje dodatkowe
Ich gatunek występuje przede wszystkim w Góry Czarne, lecz niewiadomym sposobem dotarł także do Góry Thargorn. Przez panujący tam, zimniejszy klimat, żyjące tam osobniki charakteryzują się gęstszym i obfitszym upierzeniem. Jednakże dzięki staraniom krasnoludów i nordyjczyków, zaraza ta jest systematycznie wytępiana i jej populacja na tychże terenach jest niemalże na wymarciu. Można by pomyśleć, że zabite Yaghaany powinny służyć za pożywienie, w końcu ma się do czynienia z drobiem. Niestety, choć wygląda, to Yaghaan z drobiem niewiele ma wspólnego, a jego mięso w surowym stanie wydziela nieporównywalny z niczym smród. Kał zwierzęcy, wymiociny, zintensyfikowany amoniak, zepsute mięso, padlina - ci, którzy kiedykolwiek mieli pecha poczuć tą "woń", twierdzą, że czuli wszystkie najgorsze zapachy na raz. Niestety u pechowców, którzy znaleźli się w pobliżu ciała tego zmutowanego koguta, wymioty są na porządku dziennym, niektórzy nawet tracą przytomność. Dlatego ci, którzy pozostają przytomni muszą spalić ciało. Na szczęście palenie zmniejsza otumaniający smród.
