Jagrys turmalinowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Grymuar
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "{{Specyfikacja bestii | Jagrys turmalinowy | Kotowate| Neutralne| Mięso/Minerało/Magiożerne| Nizina Arkadyjska, Szczyty Fellarionu, Ostępy | Nieznana | Fi...")
 
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
 
Ostępy | Nieznana
 
Ostępy | Nieznana
 
|
 
|
[[File: Bestia_irbis_thargornski.jpg]]
+
[[File: Bestia_jagrys_turmalinowy.jpg]]
 
}}
 
}}
  
Linia 9: Linia 9:
  
 
| Odżywianie=  
 
| Odżywianie=  
Zwierzę to skutecznie unika wszelkich kontaktów z humanoidami. Najprawdopodobniej żyje w stadach - tak, jak lwy, do których się upodobniło z wygladu. Nie stwierdzono, by jakkolwiek zagrażało ludziom czy Nordom, a niektórzy uczeni twierdzą, iż trzyma ono w ryzach populacje niektórych potworów. Zgłębienie tajników behawioru jagrysa pozostawiono przyszłym pokoleniom lub przybyszom z dalej położonych krain.
+
Kot ten -poza mięsem upolowanych ofiar- a z racji słusznych rozmiarów i masy jest w stanie polować nawet na dojrzałe samce bydła, trąbowce czy nawet młodociane Ajagar [[Arkadyjski|ajagary]] tudzież inne smokowate. Z tego względu postuluje się, iż prawdopodobnie jako jedyny jaguar jagrys jest w stanie stworzyć trwałe stado, a więc nawiązywać więzi społeczne między tworzącymi je pobratymcami. Zwierzęta te trawią także miód i niektóre rośliny, takie jak owoce [[Magnolia truchelnica|magnolii truchelnicy]] czy [[Pierwiosnek Niary|pierwiosnki Niary]]. Obydwie wyżej wymienione pomagają kotom we wchłanianiu magii  i przekształcaniu minerałów na energię potrzebną do życia. Jagrysy czerpią siły witalne również z magicznych wiatrów, które wychwytują z powietrza za pomocą zmienionych w rogowe wyrostki wibrysów na głowie, a populacje bytujące w górach chłoną moc minerałów najprawdopodobniej poprzez dotykanie ich wyrostkiem na czole. Z tego powodu zwane są kociorożcami przez miejscowych górali.
  
 
| Zachowanie =  
 
| Zachowanie =  
Irbis zwyczajny jest wrogo i nieufnie nastawiony do ludzi, unikając ich za wszelką cenę, w razie wątpliwości uciekając, a w stanie zagrożenia atakując. W porównaniu do niego, Irbis Thargornski zachowuje się jak udomowione kocię. Ten wielki, drapieżny kot na widok człowieka przybiega w podskokach, co na szczęście dla niego sprawia, że większość z nich ucieka. Jeśli jednak dać mu szansę, ta śnieżna pantera obali się na grzbiet, domagając pieszczot, pociągnie żartobliwie za nogawkę (przewracając dorosłego człowieka), czy skoczy na niego w ramach zabawy, co akurat może grozić poważnymi obrażeniami. Nie ma w nim jednak za grosz zwątpienia, co znacznie przyczyniło się do wybicia tej rasy, którą tak łatwo podejść, a która jest tak ceniona ze względu na swoje futro.
+
Zwierzę to skutecznie unika wszelkich kontaktów z humanoidami. Najprawdopodobniej żyje w stadach - tak, jak lwy, do których się upodobniło z wygladu. Nie stwierdzono, by jakkolwiek zagrażało ludziom czy Nordom, a niektórzy uczeni twierdzą, iż trzyma ono w ryzach populacje niektórych potworów. Zgłębienie tajników behawioru jagrysa pozostawiono przyszłym pokoleniom lub przybyszom z dalej położonych krain.
  
 
| Informacje dodatkowe=  
 
| Informacje dodatkowe=  
 
Jagrys turmalinowy prowadzi skryty tryb życia, z reguły pod osłoną nocy bądź w gęstwinie pierwotnej puszczy lub wśród niedostępnych górskich szczytów, toteż nie wchodził dotychczas w głębsze interakcje z cywilizacjami humanoidów. Czasami ktoś znajduje rogi wibrysowe porzucone w naturalny sposób lub te, które odpadły w czasie walki. Społeczności podgórskie wykorzystują je do poszukiwania złóż kruszców szlachetnych bądź pokładów węgla (jak różdżki radiestetów), natomiast rododendrońscy uczeni otrzymują z nich pył, wzmacniający pancerze zbrojnych, straży pałacowej i łowców potworów. Nanosi się go na gotowe wyroby, a potem polewa alkoholem. Zabezpieczone w ten sposób elementy zbroi czy tarcze lśnią lekką, turmalinową poświatą oraz wykazują zwiększoną wytrzymałość na ataki magiczne.
 
Jagrys turmalinowy prowadzi skryty tryb życia, z reguły pod osłoną nocy bądź w gęstwinie pierwotnej puszczy lub wśród niedostępnych górskich szczytów, toteż nie wchodził dotychczas w głębsze interakcje z cywilizacjami humanoidów. Czasami ktoś znajduje rogi wibrysowe porzucone w naturalny sposób lub te, które odpadły w czasie walki. Społeczności podgórskie wykorzystują je do poszukiwania złóż kruszców szlachetnych bądź pokładów węgla (jak różdżki radiestetów), natomiast rododendrońscy uczeni otrzymują z nich pył, wzmacniający pancerze zbrojnych, straży pałacowej i łowców potworów. Nanosi się go na gotowe wyroby, a potem polewa alkoholem. Zabezpieczone w ten sposób elementy zbroi czy tarcze lśnią lekką, turmalinową poświatą oraz wykazują zwiększoną wytrzymałość na ataki magiczne.
 
}}
 
}}

Aktualna wersja na dzień 14:06, 11 lis 2022

Jagrys turmalinowy

Bestia jagrys turmalinowy.jpg

Grupa Kotowate
Nastawienie Neutralne
Odżywianie Mięso/Minerało/Magiożerne
Występowanie Nizina Arkadyjska, Szczyty Fellarionu,

Ostępy

Populacja Nieznana

Wygląd

To olbrzymie zwierzę na pierwszy rzut oka przypomina lwa, któremu ktoś dla hecy przyprawił kilka rogów z tyłu głowy i jeden kręty na czole. Prawda jest jednak odmienna - jagrys turmalinowy wywodzi się z izolowanej populacji arkadyjskich jaguarów, a podobieństwo do króla zwierząt powstało przez przypadek. Koty te dorastają przynajmniej do rozmiarów i wagi przeciętnego tura, a wśród górali ze Szczytów Fellarionu chodzą legendy o kotach ogromnych niczym mamut włochaty. Zarówno kotki, jak i kocury szczycą się bujnymi czuprynami, przypominającymi grzywy kuzynów z Południa oraz rogowymi wyrostkami, które są przekształconymi wibrysami. Wykrywają one drobinki magii w powietrzu, a u populacji górskich także niesione przez wiatr ślady minerałów, którymi te zwierzęta się żywią. Umaszczenie jagrysów jest jednolite, granatowo-fioletowe, przypominające barwę turmalinu. Jedynym akcentem wyróżniającym się na tym tle stały się nieregularne wzory w kształcie błyskawic, zdobiące ich futro. Nie istnieją dwa koty o takim samym wzorze.

Odżywianie

Kot ten -poza mięsem upolowanych ofiar- a z racji słusznych rozmiarów i masy jest w stanie polować nawet na dojrzałe samce bydła, trąbowce czy nawet młodociane Ajagar ajagary tudzież inne smokowate. Z tego względu postuluje się, iż prawdopodobnie jako jedyny jaguar jagrys jest w stanie stworzyć trwałe stado, a więc nawiązywać więzi społeczne między tworzącymi je pobratymcami. Zwierzęta te trawią także miód i niektóre rośliny, takie jak owoce magnolii truchelnicy czy pierwiosnki Niary. Obydwie wyżej wymienione pomagają kotom we wchłanianiu magii i przekształcaniu minerałów na energię potrzebną do życia. Jagrysy czerpią siły witalne również z magicznych wiatrów, które wychwytują z powietrza za pomocą zmienionych w rogowe wyrostki wibrysów na głowie, a populacje bytujące w górach chłoną moc minerałów najprawdopodobniej poprzez dotykanie ich wyrostkiem na czole. Z tego powodu zwane są kociorożcami przez miejscowych górali.

Zachowanie

Zwierzę to skutecznie unika wszelkich kontaktów z humanoidami. Najprawdopodobniej żyje w stadach - tak, jak lwy, do których się upodobniło z wygladu. Nie stwierdzono, by jakkolwiek zagrażało ludziom czy Nordom, a niektórzy uczeni twierdzą, iż trzyma ono w ryzach populacje niektórych potworów. Zgłębienie tajników behawioru jagrysa pozostawiono przyszłym pokoleniom lub przybyszom z dalej położonych krain.

Informacje dodatkowe

Jagrys turmalinowy prowadzi skryty tryb życia, z reguły pod osłoną nocy bądź w gęstwinie pierwotnej puszczy lub wśród niedostępnych górskich szczytów, toteż nie wchodził dotychczas w głębsze interakcje z cywilizacjami humanoidów. Czasami ktoś znajduje rogi wibrysowe porzucone w naturalny sposób lub te, które odpadły w czasie walki. Społeczności podgórskie wykorzystują je do poszukiwania złóż kruszców szlachetnych bądź pokładów węgla (jak różdżki radiestetów), natomiast rododendrońscy uczeni otrzymują z nich pył, wzmacniający pancerze zbrojnych, straży pałacowej i łowców potworów. Nanosi się go na gotowe wyroby, a potem polewa alkoholem. Zabezpieczone w ten sposób elementy zbroi czy tarcze lśnią lekką, turmalinową poświatą oraz wykazują zwiększoną wytrzymałość na ataki magiczne.

Bestiariusz
Gady Elomoto Gnuśny - Prosiór Bydłojad - Żółwiogłaz - Żółwiszcze Olbrzymie
Gryzonie Arratoi - Groszkowiec - Kirpi - Lotki - Pella - Rattini Rae- Szczurek Łąkolubny - Szczurodziej - Usypiacz Północny - Ahatfu antracytowy
Humanoidalne Mniszek Puchowy - Relvanie
Jaszczuropodobne Akkedis - Arco'Iris - Karnotaur Rogaty - Melkhii - Smok z Eriantur - Jajołap Gruchacz - Jaszczurzec Kaktusowy - Muchogryz Tęczowiec - Zauropod - Szarżownik Szkarłatny
Jeleniowate Amano - Ariates Hira - Delaine - Erimalai - Fot-hun - Irmis - Kartylopy - Łosiojeleń - Megaloceros - Varrao
Konie Magiczne Arklys - Asaria Jakarandowa - Aterragis - Equolius - Goryloń - Groziryk Zebrowaty - Ithillien - Jednorożec - Mglak Zmorooki - Nietopyrnik Gawroni - Pegaz - Wisieniec Rafgarski - Zebrzyniec Uparciuch - Zuva Solarna
Konie Rasowe Dhorharim - Koń Pustynny - Tarpaniec Niedźwiedzi - Złoty Koń Sharijski - Valladoński Koń Rycersku Typu Lekkiego - Valladoński Koń Rycersku Typu Ciężkiego - Ilargiański Koń Rycerski - Koń Równinny - Kłusak Verdaliański - Mustang - Sharhanti - Koń Czystej Krwi Gorlańskiej - Nasfereth husarski
Kotowate Gepard Olbrzymi - Homotherium - Irbis Thargornski - Igrys - Iring - Koya - Lampart Sariański - Lew Różany - Lew Stepowy - Machairodus - Namur - Rysiec Marmurkowy - Smilodon - Strzygoń Szmaragdowy - Tygrys Sprężyniec - Vilinder - Vulgris - Jagrys turmalinowy
Łasicowate Borsuk Północny - Undira
Nieumarłe Kościej - Rodoptak - Żałobnik - Nekrodrachon
Nosorożcowate Bezrożec - Elasmotherium - Nosorożec Włochaty - Storczykorożec Trawiasty
Niedźwiedziowate Czarnodźwiedź Miodojad - Vettippu - Xsiang Mao
Owady Jelonek Magmowy - Osa Wulkaniczna - Ostoniczyna
Pająki Arachnidea - Arlekin Purchawka - Karaczaniec Złotoszpony - Krwistogrzbiet - Lotnik Jaskiniowy - Martwiak Fioletowy - Pająk Drzewny - Różoworyjec Tentegośnik - Yanma Szafirowa
Płazy Ropuch Niebieski - Kumak Modry - Tryton Czerwonoskrzydły - Kumka Koleżeńska - Korneliusz z Malokrim
Psowate Anubis Sori - Biesoszakal Ujadacz - Gilis Grafitowy - Refur Leśny - Wężowy Pies - Wiewiórożer Lazurowy - Wilk Mgławicowy - Wilk Zielony - Wilkor - Zielisek Błonkoskrzydły - Mea Hua
Ptaki Uszatka Tęczowa
Ptakowate Burung - Gryf - Gil Karmazynowy - Khona Marengo - Lintu - Mamutak - Mikropapużka Limonkowa - Pouakai - Simia - Strachopiór - Telstari - Wróbel Iydyjski - Yaghaan
Pradawne Pustelnice - Kukulcan - Manauia
Roślinopodobne Aarkid - Aphylla - Bagienniak - Baie - Cierniowiec Różanogłowy - Fung Leśny - Odri - Niewyrostek Roślinny - Zahra
Ryby Kolorowy Anioł - Sukiennik Fiołkowy - Welon Eravallski
Słoniowate Mastodont Leśny - Mamut Eravalski - Mamut Simavu - Mamut Włochaty - Mikrosłonik Motyloskrzydły - Słonik Irrasilski - Słoń Kerendirski
Szczerbaki Glyptodon Pancerny - Inersuna - Leniwiec Papuzi - Pławileń Burawy - Wielkozwierz Theryjski
Smokowate Ajagar Arkadyjski - Balaring - Hasuyen - Lodownik Jarzębinowy - Nekrodrachon
Świniowate Gackouch - Fajkarz Ryżogrzywy
Wężowate Deep’ressyone - Kaarme - Lunarie - Wielkowąż Plamisty - Serpent Pustynny - Czerw Straszydlak
Wołowate Barabuch - Gavriela Imbuzi - Klacz Stokrotkowa
Wodne Atramentowa Renys - Dermin - Niguri - Mizu - Rereki - Wybałusz Rybojad - Manilla Szklana
Pozostałe Golem Kamienny - Hipopotam Taliański - Lewiatan Brzuchacz - Indlulamithi - Juchosz - Kanotis - Kolcogrzbiet Jeżowaty - Makrauchenia - Nibypies Płowowłosy - Ziewuszka Śnieżna